De 50-er jaren, nog steeds wederopbouwjaren na de oorlog, waren vol van vernieuwing. Er moest veel anders en dat gold ook voor de inrichting van onze huizen. Licht, lucht en ruimte zouden de bewoners van huizen gelukkiger maken. Sterker nog, ze zouden er betere mensen van worden! Weg met de eiken rookstoel, het bloemetjesbehang en de zware gordijnen. Welkom rotanmeubels, witte muren en frisse tinten.
Om ook de bewoners van de nieuwe uitbreidingswijken van Den Haag kennis te laten maken met deze moderne woninginrichting, organiseerde de Stichting Goed Wonen van eind september tot eind oktober 1950 aan de Erasmusweg de tentoonstelling ‘Goed Wonen’. De pas gebouwde woningen op de nummers 663 en 671 werden als modelwoningen ingericht en het publiek kon ze komen bekijken.
Vooral voor de huisvrouw
Blijkbaar gingen de kranten er in 1950 vanuit dat de woninginrichting vooral door de (huis)vrouwen werd bepaald. De katholieke krant Het Binnenhof besprak de tentoonstelling op de pagina ‘Even onder ons van vrouw tot vrouw’ en de christelijk krant Trouw op de pagina ‘Trouw voor de Vrouw’. Het Parool bekeek het al iets breder, want die doet verslag op de pagina ‘Voor de vrouw (maar niet voor haar alléén)’.
Goed wonen aan de Erasmusweg
Wat zagen de verslaggevers in de modelwoningen? In de flat Erasmusweg 671 overheerste de kleur lichtgrijs: de geverfde muren, het linoleum op de grond en op het tafelblad, een van de kasten. Dat maakte op de verslaggever van Het Binnenhof toch wel een koude indruk die door het tapijtje onder het zitje bij het raam niet echt weggewerkt werd.
Goed wonen aan de Erasmusweg
De inrichting van Erasmusweg 663 deed wat warmer aan, met een mat op de vloer in de eetkamer. En geen zwarte eetkamerstoelen met rieten zittingen, maar vier gezellige, met lichtgrijze stof beklede stoeltjes. In beide flats stond een rotan bank met een kussen voor wat kleur en waarschijnlijk ook comfort.
Op de foto’s is te zien dat de gasbel onder Slochteren nog niet ontdekt was en dat ieder huis verwarmd werd met een kolenkachel. Overigens alleen in de woonkamer, in de slaapkamers zullen in de winter de bloemen stevig op de toen nog enkele ruiten hebben gestaan. In de beschrijvingen worden ook de kolenhokken op de balkonnetjes genoemd.
De meest multifunctionele ruimte in de huizen was het douchehok, tevens washok. Daarin was de moderne lavet-wastafel aangebracht.
De ontwerpers
De inrichtingen van de woningen waren bedacht door de architect Hein Salomonson. Hij deed dat in samenwerking met de woninginrichter ‘My Home’, ook bekend als de firma ‘Bas van Pelt’. Deze firma bestaat al sinds 1931 en is nog steeds te vinden aan de Lange Houtstraat 15.
Kon het anders?
De Stichting Goed Wonen propageerde de nieuwe woninginrichting als een bevrijding van oude, donkere, overheersende meubels en stoffen. De verslaggevers die de tentoonstelling bespreken, merken wel scherp op dat woningen die in 1950 gebouwd werden zo klein waren dat er ook geen andere meubels inpasten. Een dressoir, in welke stijl dan ook, zou een halve kamer in beslag nemen. En naast een driezitsbank met twee fauteuils zou geen eethoek meer passen.
Het gebrek aan kasten was in de nieuwe inrichting zeker een nadeel. Maar daar stond tegenover dat de liefhebster van bloemen en planten blij zouden zijn met de brede vensterbanken in alle kamers.
Bezoekers
De tentoonstelling trok aardig wat bezoekers. Op 7 oktober werd al de 4000ste bezoeker verwelkomd: de heer Van Rijsdam van de Valkenboslaan. Hij kreeg een lamp en een abonnement op het tijdschrift ‘Goed Wonen’.
Ben je geïnteresseerd in de architectuur van de wederopbouw? Ik kan een fietstour doen langs panden in deze stijl. Stuur me een mailtje zodat ik weet of er genoeg gegadigden zijn om deze tour volgend voorjaar te organiseren. mail@ikgidsudoordenhaag.nl
